O lieve olijfbomen; deze blog draag ik op aan jullie.
Al meer dan 400 jaar worden de olijfbomen in Italië geteeld. Voornamelijk voor de olie, maar ook als tafelolijven. Klein snoeiafval wordt gebruikt om vuur te maken en grote takken om het vuur brandend te houden. En niet onbelangrijk: de bomen zijn anti erosie. Wil je meer weten? Lees dan snel verder!
More...

Er zijn zoveel soorten, dat ik me heb geconcentreerd op de buurtbomen. Wij hebben "il leccino". De soort met naar beneden hangende takken en donkere olijven, die als trosjes bij elkaar hangen. Met snoeien halen we de verticale scheuten weg en maken we de boomkernen vrij, zodat zon en wind hun werk kunnen doen. Ons tijdstip van snoeien is anders dan de meeste Italianen doen, namelijk meteen na de pluk. Ik kan nu wel heel eigenwijs gaan beschrijven, dat we dit doen omdat het klimaat verandert, het wintert later en het voorjaar geeft langer lage temperaturen, maar het is een praktisch dingetje. In het voorjaar zijn we druk met het scheren van de alpaca's.
Of het een goede oogst wordt (gemiddeld 1 liter per boom) hangt af van goede bloei, zomerse hitte en lage luchtvochtigheid. We boffen met onze circa 50 olijfbomen, want uit recent onderzoek blijkt dat dit soort het beste bestand is tegen de xylella bacterie.
Kortom....deze Nederlandse olieboerin doet het zo slecht nog niet. Maar....kan altijd wel hulp gebruiken met het oogsten en snoeien van half oktober tot half november. We werken gezellig met de handen in plaats van met lawaaierige machines. En op plukdagen zijn lekkere kost en schone inwoning gratis!

Dan hebben we verder in onderhoud het terrein van de Engelse buren en van de oom van Orlindo. Als ik het goed heb, is dit het olijfbomensoort "la dritta". Ook circa 50 stuks. Hoge bomen met steviger, soms wat stekeliger takken en grote groene olijven. Hier hanteren we de geheime Nederlandse plukmethode: de takken met olijven waar we niet bij kunnen, zagen we er meteen af.
Van de Italiaanse buurvrouw heb ik het recept gekregen om olijven in te maken. 12 uur lang deze grote groene olijven in het zoute water weken. Hoe zout? Zo zout als de Adriatische Zee. Geprobeerd en niet te eten! Ik zal toch iets niet goed hebben gedaan. Slechts 2 bomen van een heleboel horen bij deze olijfbomensoort "l'intosso", moeilijk te onderscheiden van de dritta. Daar hebben we dan weer de buurman voor, om aan te wijzen.
Dank jullie wel bomen, voor jullie geduld en begrip en bovenal voor de smaakvolste olijfolie van heel Italië!


Over Marieke Boogert
In 2011 kochten Marieke en haar man Gerard een huis in Abruzzo. Als dieren- en natuurliefhebbers voelen ze zich hier gelukkig. Het huis is klaargemaakt voor de verhuur. Via Airbnb Experiences organiseert ze wandelingen met Alpaca’s. Over haar belevenissen in dit stukje authentieke Italië, schrijft ze haar blogs.
Meer informatie:
Abruzzo vakantie
Colle Tripio 70, 66016 Villa San Vincenzo Abruzzen Italia
Facebook: @Abruzzovakantie
Instagram: @Abruzzovakantie
AirBnb: Alpacafarm Abruzzo
Mobiel: 06- 48608800
Ook interessant om te bekijken: